Në çastin kur era qetohet, kur dita rri pezull
Kur dallëndyshet nuk dalin nga foleja
Kur kukuvajka bëhet gati për gjueti
Kur gjethet e pemëve flasin me zë aq të ulët
Sa çuçuritja e tyre është e endur me heshtje
Kjo rrahje gjaku ky tik-tak i shurdhët
Mos është gjë zemra jote? Mos është vallë imja?
Mos është ndoshta deti që merr frymë e dihat
Apo fryma e kohës që shkon e rrëshqet e merr arratinë?
Mbaj vesh. Ca hapa të lehtë ngurrojnë në errësirë
Kush vjen në takim? Kush hesht? Kush pret?
Mos je ti? Mos jam unë? Mos jemi vallë ne të dy së toku?
Kur dallëndyshet nuk dalin nga foleja
Kur kukuvajka bëhet gati për gjueti
Kur gjethet e pemëve flasin me zë aq të ulët
Sa çuçuritja e tyre është e endur me heshtje
Kjo rrahje gjaku ky tik-tak i shurdhët
Mos është gjë zemra jote? Mos është vallë imja?
Mos është ndoshta deti që merr frymë e dihat
Apo fryma e kohës që shkon e rrëshqet e merr arratinë?
Mbaj vesh. Ca hapa të lehtë ngurrojnë në errësirë
Kush vjen në takim? Kush hesht? Kush pret?
Mos je ti? Mos jam unë? Mos jemi vallë ne të dy së toku?