Kur miqtë tanë na zhgënjejnë. Si të menaxhojmë zhgënjimin në miqësitë tona.
Marrëdhëniet ndërpersonale luajnë një rol të madh në jetën tonë - njeriu, si qenie shoqërore, nuk mund të mbijetojë pa edhe një kontakt të vogël njerëzor. Përveç kësaj, njerëzit që mbajnë marrëdhënie thellësisht të kënaqshme me qeniet e tjera njerëzore priren të jenë më të shëndetshëm fizikisht dhe mendërisht dhe të jetojnë më gjatë. Duke lënë mënjanë dashurinë dhe marrëdhëniet familjare, të cilat janë kapituj të veçantë, miqësitë tona luajnë një rol shumë të rëndësishëm në lumturinë tonë. Me miqtë tanë mund të qeshim, të kalojmë mirë por gjithashtu të ndajmë vështirësitë dhe problemet e jetës së përditshme. Miqtë përbëjn0ë rrugëdalje dhe mbështetje.
Sidoqoftë, është matematikisht e sigurt që, në një moment, miqtë tanë do të na zhgënjejnë, ose me diçka që do të thonë ose bëjnë, ose me gjëra që NUK do të thonë ose diçka që NUK do të bëjnë për ne. Pikërisht sepse investojmë aq emocionalisht në miqësitë tona sa që kur një mik nuk na trajton siç presim dhe dëshirojmë, shpesh ndienjat e zhgënjimit dhe trishtimit janë të forta dhe nuk kapërcehen lehtë.
Meqenëse kemi shprehur tashmë, në një mënyrë të bukur, por të qartë (siç është gjithmonë mirë të bëjmë), zhgënjimin tonë dhe shohim se disa sjellje mbeten të njëjta në planin afatgjatë, çfarë të bëjmë?
Zgjedhjet tona në këtë rast janë dy: ose a) të largohemi nga kjo miqësi ose b) të pranojmë mikun tonë ashtu siç është. Largimi nga një miqësi nuk është domosdoshmërisht gjë e keqe. Njerëzit evoluojnë dhe ndryshojnë me kalimin e viteve, kështu që një miqësi që na mbuloi kur ishim në të njëzetat mund të na bëjë më shumë dëm sesa dobi në të dyzetat.
Në këtë rast, dhe pasi kemi vlerësuar së pari me qetësi dhe gjakftohtësi të mirat dhe të këqijat e një miqësie, kemi zgjedhjen dhe të drejtën që thjesht ta lëmë mënjanë, gjithmonë me respekt dhe pa nevojën e konfliktit me këtë person.
Nëse, nga ana tjetër, mendojmë se kemi një miqësi që ia vlen të ruhet - pavarësisht nga çdo sjellje që na shqetëson dhe që e dimë nga përvoja se nuk do të ndryshojnë - zgjidhja jonë e vetme është Pranimi.
Duhet të marrim vendimin për të pranuar mikun tonë ashtu siç është, shpesh duke i kujtuar vetes (derisa vendimi të rrënjoset brenda nesh) se të gjithë njerëzit kanë të metat e tyre. Eshtë gjithashtu e dobishme të ulemi dhe të mendojmë për elementët pozitivë të mikut tonë që duam tek ai dhe të bëjmë një përpjekje të ndërgjegjshme për t'u përqëndruar në to, sesa në elementet e tij negative. Së fundmi, është mirë të kujtojmë se nuk mund të presim që secili mik të na mbulojë në gjithçka. Një mik mund të ketë të njëjtat shije si ne kur bëhet fjalë për të dalë, por mund të mos jetë i përshtatshëm për t'i rrëfyer problemet tona, ndërsa një mik tjetër mund të na thotë gjithmonë jo kur i kërkojmë të dalë me ne, por gjendet gjithmonë aty kur kemi nevojë për ndihmën dhe këshillën e tij. Një mik i tretë, përsëri, mund të mos bëjë për asnjërën nga dy situatat e mëparshme, por të jetë shoqëria ideale për kinema!
Ashtu si shumica e gjërave në jetë, miqësitë kanë pjesën e tyre emocionale, por edhe praktike. Nëse arrijmë t’i shohim miqësitë tona në mënyrë holistike, duke kombinuar emocionin me logjikën, do të jemi në gjendje t’i vlerësojmë më shumë dhe të përjetojmë shumë më butë çdo zhgënjim që na shkaktojnë herë pas here.
Marrëdhëniet ndërpersonale luajnë një rol të madh në jetën tonë - njeriu, si qenie shoqërore, nuk mund të mbijetojë pa edhe një kontakt të vogël njerëzor. Përveç kësaj, njerëzit që mbajnë marrëdhënie thellësisht të kënaqshme me qeniet e tjera njerëzore priren të jenë më të shëndetshëm fizikisht dhe mendërisht dhe të jetojnë më gjatë. Duke lënë mënjanë dashurinë dhe marrëdhëniet familjare, të cilat janë kapituj të veçantë, miqësitë tona luajnë një rol shumë të rëndësishëm në lumturinë tonë. Me miqtë tanë mund të qeshim, të kalojmë mirë por gjithashtu të ndajmë vështirësitë dhe problemet e jetës së përditshme. Miqtë përbëjn0ë rrugëdalje dhe mbështetje.
Sidoqoftë, është matematikisht e sigurt që, në një moment, miqtë tanë do të na zhgënjejnë, ose me diçka që do të thonë ose bëjnë, ose me gjëra që NUK do të thonë ose diçka që NUK do të bëjnë për ne. Pikërisht sepse investojmë aq emocionalisht në miqësitë tona sa që kur një mik nuk na trajton siç presim dhe dëshirojmë, shpesh ndienjat e zhgënjimit dhe trishtimit janë të forta dhe nuk kapërcehen lehtë.
Meqenëse kemi shprehur tashmë, në një mënyrë të bukur, por të qartë (siç është gjithmonë mirë të bëjmë), zhgënjimin tonë dhe shohim se disa sjellje mbeten të njëjta në planin afatgjatë, çfarë të bëjmë?
Zgjedhjet tona në këtë rast janë dy: ose a) të largohemi nga kjo miqësi ose b) të pranojmë mikun tonë ashtu siç është. Largimi nga një miqësi nuk është domosdoshmërisht gjë e keqe. Njerëzit evoluojnë dhe ndryshojnë me kalimin e viteve, kështu që një miqësi që na mbuloi kur ishim në të njëzetat mund të na bëjë më shumë dëm sesa dobi në të dyzetat.
Në këtë rast, dhe pasi kemi vlerësuar së pari me qetësi dhe gjakftohtësi të mirat dhe të këqijat e një miqësie, kemi zgjedhjen dhe të drejtën që thjesht ta lëmë mënjanë, gjithmonë me respekt dhe pa nevojën e konfliktit me këtë person.
Nëse, nga ana tjetër, mendojmë se kemi një miqësi që ia vlen të ruhet - pavarësisht nga çdo sjellje që na shqetëson dhe që e dimë nga përvoja se nuk do të ndryshojnë - zgjidhja jonë e vetme është Pranimi.
Duhet të marrim vendimin për të pranuar mikun tonë ashtu siç është, shpesh duke i kujtuar vetes (derisa vendimi të rrënjoset brenda nesh) se të gjithë njerëzit kanë të metat e tyre. Eshtë gjithashtu e dobishme të ulemi dhe të mendojmë për elementët pozitivë të mikut tonë që duam tek ai dhe të bëjmë një përpjekje të ndërgjegjshme për t'u përqëndruar në to, sesa në elementet e tij negative. Së fundmi, është mirë të kujtojmë se nuk mund të presim që secili mik të na mbulojë në gjithçka. Një mik mund të ketë të njëjtat shije si ne kur bëhet fjalë për të dalë, por mund të mos jetë i përshtatshëm për t'i rrëfyer problemet tona, ndërsa një mik tjetër mund të na thotë gjithmonë jo kur i kërkojmë të dalë me ne, por gjendet gjithmonë aty kur kemi nevojë për ndihmën dhe këshillën e tij. Një mik i tretë, përsëri, mund të mos bëjë për asnjërën nga dy situatat e mëparshme, por të jetë shoqëria ideale për kinema!
Ashtu si shumica e gjërave në jetë, miqësitë kanë pjesën e tyre emocionale, por edhe praktike. Nëse arrijmë t’i shohim miqësitë tona në mënyrë holistike, duke kombinuar emocionin me logjikën, do të jemi në gjendje t’i vlerësojmë më shumë dhe të përjetojmë shumë më butë çdo zhgënjim që na shkaktojnë herë pas here.
Qe te njofesh nji rob duhet te hani 7 kile kryp bashke ?
