Shembuj te till duhen ndjekur.
Ky është një mjek egjiptian i quajtur Mohammed Mashali, i quajtur dhe "mjeku i të varfërve" pasi për 50 vite me rradhë mjekonte të varfërit falas në klinikën e tij në qytetin Tanta në Egjipt.
Jo vetëm kaq. Ai gjithashtu u jepte para, nëse ata nuk kishim mbase mundësi të blinin ilaçet. Pacientëve që mund të përballonin pagesën për ekzaminime, ai u merrte vetëm 1 dollarë.
Gjithmonë kishte qindra njerëz në radhë jashtë klinikës së tij të thjeshtë. Punonte nga ora 09:00 e mëngjesit deri në orën 19:00 të mbrëmjes, 10 orë çdo ditë dhe asnjëherë nuk kishte marrë pushime, përveç në ditët e Bajramit.
Mohammed Mashali nuk kishte makinë dhe as një telefon celular. Ecte në këmbë çdo ditë nga shtëpia deri në klinikën e tij, pavarësisht se ishte mbi 80 vjeç.
Kur një sheik në shtetet e Gjirit kishte dëgjuar për historinë e tij, i dhuroi një makinë dhe 20 mijë dollarë. Pas një viti, sheiku zbuloi se Dr.Muhamedi kishte shpërndarë tërë shumën midis të varfërve të sëmurë dhe shitur makinën për të blerë pajisje më të mira për klinikën e tij, për t’i ndihmuar ata.
Dr. Mashali thonte: -Unë e kuptova që duhet të ndihmoj njerëzit në nevojë pasi u diplomova dhe kur babai im sakrifikoi shpenzimet e tij që të mund të bëhesha mjek.
Në punën time të parë, ndërsa po rekomandoja që i duhej bërë insulina një pacienti me diabet, e ëma më tha që për të blerë insulinën kishte shpenzuar paratë që i duheshin për të mbyllur muajin; duke vlerësuar sakrificën përballë gjëndjes së vështirë ekonomike, i bëra një premtim Zotit që kurrë nuk do të marr asnjë qindarkë të vetme nga një person i varfër apo nevojtar.
Respekte për këtë njeri me zemër të mirë, që dje me 29 korrik, iu përkujtua nga dhjetëra mijëra njerëz 1 vjetori i vdekjes.
Huazuar.
Ky është një mjek egjiptian i quajtur Mohammed Mashali, i quajtur dhe "mjeku i të varfërve" pasi për 50 vite me rradhë mjekonte të varfërit falas në klinikën e tij në qytetin Tanta në Egjipt.
Jo vetëm kaq. Ai gjithashtu u jepte para, nëse ata nuk kishim mbase mundësi të blinin ilaçet. Pacientëve që mund të përballonin pagesën për ekzaminime, ai u merrte vetëm 1 dollarë.
Gjithmonë kishte qindra njerëz në radhë jashtë klinikës së tij të thjeshtë. Punonte nga ora 09:00 e mëngjesit deri në orën 19:00 të mbrëmjes, 10 orë çdo ditë dhe asnjëherë nuk kishte marrë pushime, përveç në ditët e Bajramit.
Mohammed Mashali nuk kishte makinë dhe as një telefon celular. Ecte në këmbë çdo ditë nga shtëpia deri në klinikën e tij, pavarësisht se ishte mbi 80 vjeç.
Kur një sheik në shtetet e Gjirit kishte dëgjuar për historinë e tij, i dhuroi një makinë dhe 20 mijë dollarë. Pas një viti, sheiku zbuloi se Dr.Muhamedi kishte shpërndarë tërë shumën midis të varfërve të sëmurë dhe shitur makinën për të blerë pajisje më të mira për klinikën e tij, për t’i ndihmuar ata.
Dr. Mashali thonte: -Unë e kuptova që duhet të ndihmoj njerëzit në nevojë pasi u diplomova dhe kur babai im sakrifikoi shpenzimet e tij që të mund të bëhesha mjek.
Në punën time të parë, ndërsa po rekomandoja që i duhej bërë insulina një pacienti me diabet, e ëma më tha që për të blerë insulinën kishte shpenzuar paratë që i duheshin për të mbyllur muajin; duke vlerësuar sakrificën përballë gjëndjes së vështirë ekonomike, i bëra një premtim Zotit që kurrë nuk do të marr asnjë qindarkë të vetme nga një person i varfër apo nevojtar.
Respekte për këtë njeri me zemër të mirë, që dje me 29 korrik, iu përkujtua nga dhjetëra mijëra njerëz 1 vjetori i vdekjes.
Huazuar.
