Welcome to the forum 👋, Guest

To access the forum content and all our services, you must register or log in to the forum. Becoming a member of the forum is completely free.

  • PËRSHËNDETJE VIZITOR!

    Nëse ju shfaqet ky mesazh do të thotë se ju nuk jeni regjistruar akoma. Anëtarët e rregjistruar kanë privilegjin të marrin pjesë në tema të ndryshme si dhe të komunikojnë me anëtarët e tjerë. Bëhu pjesë e forumit Netedy.com duke u REGJISTRUAR këtu ose nëse ke një llogari KYCU. Komunikim alternative i ketij forumi me vajza dhe djem nga te gjithe trevat shqiptare? Hyr ne: CHAT SHQIP.

Te Urtet E Sionit – Faktet, Teorite Dhe Misteri

Regjistruar më
Kor 20, 2017
Mesazhe
670
1090 - 1188 Urdheri i Sionit


Sipas “dokumentave te te urteve” nje keshill i fshehte murgjerish Kalabrez te cilet iken nga abacia e Orvalit ne Belgjike ne vitin 1090 ndihmuan ne zgjedhjen e Godfroi de Bouillion si mbretin de facto te Jeruzalemit gjate Kryqezates se Pare (qe sic dihet ai e refuzoi duke pranuar vetem titullin e Mbrojtesit te Varrit te Shenjte), bazuar ne bindjen e tyre se ai ishte nje pasardhers i Merovinjaneve (Merovignians) dhe nga ky fakt, sipas ketyre dokumentave ai ishte po ashtu dhe pasardhes i Mbretit David nepermjet Jezusit dhe Merovekut (Merovech). Si falenderim, Godfroi siguroi instalimin e nje Abacie ne Malin Sion. Keto dokumenta po ashtu thone se Urdheri i Sionit dhe Urdheri i Tempullit (zyrtarisht Kaloresit e Varfer te Tempullit te Solomonit, te njohur me vone si Kaloresit e Tempullit apo Knights Templar dhe zyrtarisht te pranuar si te tille ne vititn 1118) ishin deri ne vitin 1188 nje organizate e njejte dhe me te njejtin lidership. A ka ndonje baze historike per keto deklarata?

Po! Ka patur ne fakt nje Urdher te Sionit me baze ne Malin Sinai dhe sipas nje dekreti papnor ne shekullin e 12-te, ata kishin manastire dhe abaci ne vende te tjere ne Palestine (sidomos ne Malin Karmel), ne Italine e Jugut (Kalabri) dhe ne France. Ne historine zyrtare jepet pak informacion mbi lidhjen e Godfroise me kete urdher por thuhet se ai ka themeluar Urdherin e Varrit te Shenjte (Order of the Holy Sepulchre) marrdheniet e te cilit me Sionin dhe Templaret nuk jane te qarta. Dhe historia zyrtare nuk jep asnje te dhene qe te kete patur perzjerje midis ketyre murgjerve dhe ushtareve murgh te Templareve. Duket se urdheri ka qendruar ne abacine meme te tij, Notre Dame de Sion/St Mary e Malit Zion, ndertuar mbi themelet e apostolise origjinale te Cenacle ose Coelaneum deri ne vitin 1291 kur ashtu sic ndodhi me shume zoterime te kryqetareve, u pushtua nga myslimanet. Per shume kohe me pas (disa shekuj) ajo ishte ne duart e franceskaneve deri sa humbi zoterimin kristian duke u shnderruar ne nje xhami.

Studiuesi Fanthorpe ka gjetur lidhje midis Urdherit te Sionit dhe Karmeliteve te Shen Bertoldit, themeluesi i Karmeliteve po ashtu me origjine nga Kalabria. Frat Lippi, nje mesues i Botticellit i cili eshte rregjistruar si Mjeshter i Madh i Urdherit, jetoi ne Kalabri dhe njihej si “Karmelitja”. Crotone ne Kalabri ishte shtepia e shkolles se Pitagores dhe Pitagora, sipas Iamblichus thuhet se ka vizituar Malin Karmel (Carmel). Kalabria ishte baza e Joachim te Fiores dhe Giordano Bruno. Eshte me interes te permendet se artikujt e fundit arkeologjik sugjerojne se Essenete kishin nje kamp ne te dy malet ate Karmel dhe Zion. Shen Theresa e Liseux na shfaqet ne nje numer te madh kishash te POS (Priory of Sion, po e shkruaj keshtu per shkurtim ketej e tutje), dhe ajo e mori emrin e saj nga Theresa e Avilas, nje karmelite mistike dhe nga Therese e Liodine, nje murgeshe karmelite e cila u vra gjate terrorrit revolucionar ne Compeigne.

Webfaqja e Abacise se Orvalit thote se nje grup misterioz murgjerish nga Kalabria erdhi aty ne vitin 1070 dhe ndonese pak dihet per identitetin e tyre, u mirepriten nga Konti Arnould de Chiny. Keta “pioniere” u larguan mbas 40 vjetesh, rreth vitit 1110. Legjenda e Orvalit thote se emri ju vu nga Mathilda de Tuscany e cila mbasi gjeti nje unaze te humbur e quajti vendin si Lugina e Arit (Val D’Or). Ky emer do shfaqet serisht dhe kerkimet e fundit thone se Nostradamus mund te kete gjetur ndonje nga materialet e Templareve ne Abacine e Orvalit. Ajo qe shfaqet me shume interes eshte zgjedhja qe ben ky urdher ne blerjen e pronave. Sipas nje numri te koheve te fundit (1990) te revistes Biblical Archaeology Mali Sion duket te kete qene shtabi i pergjithshem i Ebioniteve te Jeruzalemit, pasuesit judaik te Jezusit te cilet pretendonin si pasues James ne vend te apostulit Paul.

Te krishteret Pauline ne fakt e evituan kete vend deri ne periudhen bizantine (shekulli i &-te). Duket sikur disa nga keta pasues u perpoqen edhe te ndertonin nje Tempull te 3-te te Solomonit ne ate zone after Revoltes se Madhe te vitit 70 e.s. duke perdoru rrenojat e tempullit te shkaterruar te Herodit, nje perpjekje kjo qe mori fund me humbjen e messiah Bar Kochba ne vitin 135 e.s. Kjo zgjedhje nuk duket te kete qene arbitrare: Ne Testamentin e Vjeter thuhet se Tempulli i Solomonit gjendej ne Malin Zion i cili ndonese per shume shekuj u identifikua si Mali Moriah, gjate periudhes se tempullit te dyte serisht u njoh si nje mal jashte mureve ekzistuese te Jeruzalemit.

Sidoqofte duket se disa nga keta murgj ishin larguar nga abacia perpara boshatisjes se saj ne vitin 1291 dhe ka te dhena qe mjaft prej tyre vajten ne Orleans, France me mbretin Luis ne shek e 12-te. Te tjere shkuan ne Italine e Jugut (Kalabria ishte shtepia e herezive te Joachim te Fiore, nje territor tejet jo ortodoks). Urdheri i Sionit nuk duket te jete zhdukur ne ate kohe ndonese humbi abacine meme ne Jeruzalem dhe sipas Gerard de Sede, vazhdoi per mjaft kohe deri sa u absorbua nga Jezuitet ne shekullin e 17-te. Perpara kesaj shkrirje, “dokumentat e Sioni” deklarojne se ndermjet tyre dhe Templareve pasoi nje ndarje ne nje feste te quajtur ‘prerja e vidhit’ (druri i vidhit) ne Gisors ne vitin 1188. “Dokumentat e te Urteve” thone se mjeshtri i madh i pavarur i Sionit, Jean De Gisors u zgjodh ne ate kohe: Sioni dhe Templaret tashme nuk drejtoheshin me nga i njejti lidership dhe sejcili vazhdoi ne rruge te ndryshme.
Kjo ngjarje si shume te tjera duke se bazohet ne disa ndodhi historike por qe me pas mund te jete mbuluar nga veli i misterit.

Dihet qe ne keshtjellen e Gisors ka ekzistuar nje peme vidhi e lashte, shpesh e perdorur si nje pike neutrale takimi midis monarkeve te Anglise dhe Frances. Dhe aty ne fakt ka ndodhur nje ndarje por jo ajo midis Sionit dhe Templareve. Ne janar te vitit 1188, mbreterit e Anglise dhe Frances bene nje marrveshje tek kjo peme qe te fillonin nje Kryqezate tjeter ne Token e Shenjte. Por ne gusht, takime te tjera tek kjo peme rezultuan ne prishjen e marrveshjes. Njera pale filloi te ankohej per faktin qe pala tjeter po zinte gjithe hijen e pemes dhe acarimi midis tyre solli dhe prerjen e pemes mbas nje beteje te pergjakshme. Nuk ka asnje te dhene qe te tregoje se Jean de Gisors apo Templaret ishin aty por kjo duket paksa si e pamundur qe ata te mos jene perfshire pasi takimi behej pikerisht ne token e tyre morale dhe fizike.

Thomas a Beckett u takua me te derguarit e papes ne pemen e Gisors, mbas ckisherimit qe i beri disa kundershtareve (perfshi ketu Hugh St. Clair) ne Vezelay. Beckett duhet te kete qene nje figure e rendesishme per Jean de Gisors i cili i dedikoi atij ndertimin e disa ndertesave. Ai u ‘martirizua’ ne 28 Dhjetor ne Festen e Te pafajshmeve te Shenjte mbas kembenguljes qe i bente idese se ndarjes se autoritetit fetar e atij mbreteror.
 
1090 - 1188 Urdheri i Sionit


Sipas “dokumentave te te urteve” nje keshill i fshehte murgjerish Kalabrez te cilet iken nga abacia e Orvalit ne Belgjike ne vitin 1090 ndihmuan ne zgjedhjen e Godfroi de Bouillion si mbretin de facto te Jeruzalemit gjate Kryqezates se Pare (qe sic dihet ai e refuzoi duke pranuar vetem titullin e Mbrojtesit te Varrit te Shenjte), bazuar ne bindjen e tyre se ai ishte nje pasardhers i Merovinjaneve (Merovignians) dhe nga ky fakt, sipas ketyre dokumentave ai ishte po ashtu dhe pasardhes i Mbretit David nepermjet Jezusit dhe Merovekut (Merovech). Si falenderim, Godfroi siguroi instalimin e nje Abacie ne Malin Sion. Keto dokumenta po ashtu thone se Urdheri i Sionit dhe Urdheri i Tempullit (zyrtarisht Kaloresit e Varfer te Tempullit te Solomonit, te njohur me vone si Kaloresit e Tempullit apo Knights Templar dhe zyrtarisht te pranuar si te tille ne vititn 1118) ishin deri ne vitin 1188 nje organizate e njejte dhe me te njejtin lidership. A ka ndonje baze historike per keto deklarata?

Po! Ka patur ne fakt nje Urdher te Sionit me baze ne Malin Sinai dhe sipas nje dekreti papnor ne shekullin e 12-te, ata kishin manastire dhe abaci ne vende te tjere ne Palestine (sidomos ne Malin Karmel), ne Italine e Jugut (Kalabri) dhe ne France. Ne historine zyrtare jepet pak informacion mbi lidhjen e Godfroise me kete urdher por thuhet se ai ka themeluar Urdherin e Varrit te Shenjte (Order of the Holy Sepulchre) marrdheniet e te cilit me Sionin dhe Templaret nuk jane te qarta. Dhe historia zyrtare nuk jep asnje te dhene qe te kete patur perzjerje midis ketyre murgjerve dhe ushtareve murgh te Templareve. Duket se urdheri ka qendruar ne abacine meme te tij, Notre Dame de Sion/St Mary e Malit Zion, ndertuar mbi themelet e apostolise origjinale te Cenacle ose Coelaneum deri ne vitin 1291 kur ashtu sic ndodhi me shume zoterime te kryqetareve, u pushtua nga myslimanet. Per shume kohe me pas (disa shekuj) ajo ishte ne duart e franceskaneve deri sa humbi zoterimin kristian duke u shnderruar ne nje xhami.

Studiuesi Fanthorpe ka gjetur lidhje midis Urdherit te Sionit dhe Karmeliteve te Shen Bertoldit, themeluesi i Karmeliteve po ashtu me origjine nga Kalabria. Frat Lippi, nje mesues i Botticellit i cili eshte rregjistruar si Mjeshter i Madh i Urdherit, jetoi ne Kalabri dhe njihej si “Karmelitja”. Crotone ne Kalabri ishte shtepia e shkolles se Pitagores dhe Pitagora, sipas Iamblichus thuhet se ka vizituar Malin Karmel (Carmel). Kalabria ishte baza e Joachim te Fiores dhe Giordano Bruno. Eshte me interes te permendet se artikujt e fundit arkeologjik sugjerojne se Essenete kishin nje kamp ne te dy malet ate Karmel dhe Zion. Shen Theresa e Liseux na shfaqet ne nje numer te madh kishash te POS (Priory of Sion, po e shkruaj keshtu per shkurtim ketej e tutje), dhe ajo e mori emrin e saj nga Theresa e Avilas, nje karmelite mistike dhe nga Therese e Liodine, nje murgeshe karmelite e cila u vra gjate terrorrit revolucionar ne Compeigne.

Webfaqja e Abacise se Orvalit thote se nje grup misterioz murgjerish nga Kalabria erdhi aty ne vitin 1070 dhe ndonese pak dihet per identitetin e tyre, u mirepriten nga Konti Arnould de Chiny. Keta “pioniere” u larguan mbas 40 vjetesh, rreth vitit 1110. Legjenda e Orvalit thote se emri ju vu nga Mathilda de Tuscany e cila mbasi gjeti nje unaze te humbur e quajti vendin si Lugina e Arit (Val D’Or). Ky emer do shfaqet serisht dhe kerkimet e fundit thone se Nostradamus mund te kete gjetur ndonje nga materialet e Templareve ne Abacine e Orvalit. Ajo qe shfaqet me shume interes eshte zgjedhja qe ben ky urdher ne blerjen e pronave. Sipas nje numri te koheve te fundit (1990) te revistes Biblical Archaeology Mali Sion duket te kete qene shtabi i pergjithshem i Ebioniteve te Jeruzalemit, pasuesit judaik te Jezusit te cilet pretendonin si pasues James ne vend te apostulit Paul.

Te krishteret Pauline ne fakt e evituan kete vend deri ne periudhen bizantine (shekulli i &-te). Duket sikur disa nga keta pasues u perpoqen edhe te ndertonin nje Tempull te 3-te te Solomonit ne ate zone after Revoltes se Madhe te vitit 70 e.s. duke perdoru rrenojat e tempullit te shkaterruar te Herodit, nje perpjekje kjo qe mori fund me humbjen e messiah Bar Kochba ne vitin 135 e.s. Kjo zgjedhje nuk duket te kete qene arbitrare: Ne Testamentin e Vjeter thuhet se Tempulli i Solomonit gjendej ne Malin Zion i cili ndonese per shume shekuj u identifikua si Mali Moriah, gjate periudhes se tempullit te dyte serisht u njoh si nje mal jashte mureve ekzistuese te Jeruzalemit.

Sidoqofte duket se disa nga keta murgj ishin larguar nga abacia perpara boshatisjes se saj ne vitin 1291 dhe ka te dhena qe mjaft prej tyre vajten ne Orleans, France me mbretin Luis ne shek e 12-te. Te tjere shkuan ne Italine e Jugut (Kalabria ishte shtepia e herezive te Joachim te Fiore, nje territor tejet jo ortodoks). Urdheri i Sionit nuk duket te jete zhdukur ne ate kohe ndonese humbi abacine meme ne Jeruzalem dhe sipas Gerard de Sede, vazhdoi per mjaft kohe deri sa u absorbua nga Jezuitet ne shekullin e 17-te. Perpara kesaj shkrirje, “dokumentat e Sioni” deklarojne se ndermjet tyre dhe Templareve pasoi nje ndarje ne nje feste te quajtur ‘prerja e vidhit’ (druri i vidhit) ne Gisors ne vitin 1188. “Dokumentat e te Urteve” thone se mjeshtri i madh i pavarur i Sionit, Jean De Gisors u zgjodh ne ate kohe: Sioni dhe Templaret tashme nuk drejtoheshin me nga i njejti lidership dhe sejcili vazhdoi ne rruge te ndryshme.
Kjo ngjarje si shume te tjera duke se bazohet ne disa ndodhi historike por qe me pas mund te jete mbuluar nga veli i misterit.

Dihet qe ne keshtjellen e Gisors ka ekzistuar nje peme vidhi e lashte, shpesh e perdorur si nje pike neutrale takimi midis monarkeve te Anglise dhe Frances. Dhe aty ne fakt ka ndodhur nje ndarje por jo ajo midis Sionit dhe Templareve. Ne janar te vitit 1188, mbreterit e Anglise dhe Frances bene nje marrveshje tek kjo peme qe te fillonin nje Kryqezate tjeter ne Token e Shenjte. Por ne gusht, takime te tjera tek kjo peme rezultuan ne prishjen e marrveshjes. Njera pale filloi te ankohej per faktin qe pala tjeter po zinte gjithe hijen e pemes dhe acarimi midis tyre solli dhe prerjen e pemes mbas nje beteje te pergjakshme. Nuk ka asnje te dhene qe te tregoje se Jean de Gisors apo Templaret ishin aty por kjo duket paksa si e pamundur qe ata te mos jene perfshire pasi takimi behej pikerisht ne token e tyre morale dhe fizike.

Thomas a Beckett u takua me te derguarit e papes ne pemen e Gisors, mbas ckisherimit qe i beri disa kundershtareve (perfshi ketu Hugh St. Clair) ne Vezelay. Beckett duhet te kete qene nje figure e rendesishme per Jean de Gisors i cili i dedikoi atij ndertimin e disa ndertesave. Ai u ‘martirizua’ ne 28 Dhjetor ne Festen e Te pafajshmeve te Shenjte mbas kembenguljes qe i bente idese se ndarjes se autoritetit fetar e atij mbreteror.
vella ke Vendos me shpalos aspektin tend historik he shume mire ben dicka qe ty nuk te mungon e se kuptoj pse je vonu kaq shume sepse ke shume bagazh??????? hugs fort motra
 
Shume ngjare te rendesishme mbahen sekret nga historianet dhe njihen vetem nga historian te caktuar. Per shkak te fshehtesis dhe fshehjes se ketyre fakteve quhen terori konspiracioni por shume prej ketyre jan te verteta.
 
1090 - 1188 Urdheri i Sionit


Sipas “dokumentave te te urteve” nje keshill i fshehte murgjerish Kalabrez te cilet iken nga abacia e Orvalit ne Belgjike ne vitin 1090 ndihmuan ne zgjedhjen e Godfroi de Bouillion si mbretin de facto te Jeruzalemit gjate Kryqezates se Pare (qe sic dihet ai e refuzoi duke pranuar vetem titullin e Mbrojtesit te Varrit te Shenjte), bazuar ne bindjen e tyre se ai ishte nje pasardhers i Merovinjaneve (Merovignians) dhe nga ky fakt, sipas ketyre dokumentave ai ishte po ashtu dhe pasardhes i Mbretit David nepermjet Jezusit dhe Merovekut (Merovech). Si falenderim, Godfroi siguroi instalimin e nje Abacie ne Malin Sion. Keto dokumenta po ashtu thone se Urdheri i Sionit dhe Urdheri i Tempullit (zyrtarisht Kaloresit e Varfer te Tempullit te Solomonit, te njohur me vone si Kaloresit e Tempullit apo Knights Templar dhe zyrtarisht te pranuar si te tille ne vititn 1118) ishin deri ne vitin 1188 nje organizate e njejte dhe me te njejtin lidership. A ka ndonje baze historike per keto deklarata?

Po! Ka patur ne fakt nje Urdher te Sionit me baze ne Malin Sinai dhe sipas nje dekreti papnor ne shekullin e 12-te, ata kishin manastire dhe abaci ne vende te tjere ne Palestine (sidomos ne Malin Karmel), ne Italine e Jugut (Kalabri) dhe ne France. Ne historine zyrtare jepet pak informacion mbi lidhjen e Godfroise me kete urdher por thuhet se ai ka themeluar Urdherin e Varrit te Shenjte (Order of the Holy Sepulchre) marrdheniet e te cilit me Sionin dhe Templaret nuk jane te qarta. Dhe historia zyrtare nuk jep asnje te dhene qe te kete patur perzjerje midis ketyre murgjerve dhe ushtareve murgh te Templareve. Duket se urdheri ka qendruar ne abacine meme te tij, Notre Dame de Sion/St Mary e Malit Zion, ndertuar mbi themelet e apostolise origjinale te Cenacle ose Coelaneum deri ne vitin 1291 kur ashtu sic ndodhi me shume zoterime te kryqetareve, u pushtua nga myslimanet. Per shume kohe me pas (disa shekuj) ajo ishte ne duart e franceskaneve deri sa humbi zoterimin kristian duke u shnderruar ne nje xhami.

Studiuesi Fanthorpe ka gjetur lidhje midis Urdherit te Sionit dhe Karmeliteve te Shen Bertoldit, themeluesi i Karmeliteve po ashtu me origjine nga Kalabria. Frat Lippi, nje mesues i Botticellit i cili eshte rregjistruar si Mjeshter i Madh i Urdherit, jetoi ne Kalabri dhe njihej si “Karmelitja”. Crotone ne Kalabri ishte shtepia e shkolles se Pitagores dhe Pitagora, sipas Iamblichus thuhet se ka vizituar Malin Karmel (Carmel). Kalabria ishte baza e Joachim te Fiores dhe Giordano Bruno. Eshte me interes te permendet se artikujt e fundit arkeologjik sugjerojne se Essenete kishin nje kamp ne te dy malet ate Karmel dhe Zion. Shen Theresa e Liseux na shfaqet ne nje numer te madh kishash te POS (Priory of Sion, po e shkruaj keshtu per shkurtim ketej e tutje), dhe ajo e mori emrin e saj nga Theresa e Avilas, nje karmelite mistike dhe nga Therese e Liodine, nje murgeshe karmelite e cila u vra gjate terrorrit revolucionar ne Compeigne.

Webfaqja e Abacise se Orvalit thote se nje grup misterioz murgjerish nga Kalabria erdhi aty ne vitin 1070 dhe ndonese pak dihet per identitetin e tyre, u mirepriten nga Konti Arnould de Chiny. Keta “pioniere” u larguan mbas 40 vjetesh, rreth vitit 1110. Legjenda e Orvalit thote se emri ju vu nga Mathilda de Tuscany e cila mbasi gjeti nje unaze te humbur e quajti vendin si Lugina e Arit (Val D’Or). Ky emer do shfaqet serisht dhe kerkimet e fundit thone se Nostradamus mund te kete gjetur ndonje nga materialet e Templareve ne Abacine e Orvalit. Ajo qe shfaqet me shume interes eshte zgjedhja qe ben ky urdher ne blerjen e pronave. Sipas nje numri te koheve te fundit (1990) te revistes Biblical Archaeology Mali Sion duket te kete qene shtabi i pergjithshem i Ebioniteve te Jeruzalemit, pasuesit judaik te Jezusit te cilet pretendonin si pasues James ne vend te apostulit Paul.

Te krishteret Pauline ne fakt e evituan kete vend deri ne periudhen bizantine (shekulli i &-te). Duket sikur disa nga keta pasues u perpoqen edhe te ndertonin nje Tempull te 3-te te Solomonit ne ate zone after Revoltes se Madhe te vitit 70 e.s. duke perdoru rrenojat e tempullit te shkaterruar te Herodit, nje perpjekje kjo qe mori fund me humbjen e messiah Bar Kochba ne vitin 135 e.s. Kjo zgjedhje nuk duket te kete qene arbitrare: Ne Testamentin e Vjeter thuhet se Tempulli i Solomonit gjendej ne Malin Zion i cili ndonese per shume shekuj u identifikua si Mali Moriah, gjate periudhes se tempullit te dyte serisht u njoh si nje mal jashte mureve ekzistuese te Jeruzalemit.

Sidoqofte duket se disa nga keta murgj ishin larguar nga abacia perpara boshatisjes se saj ne vitin 1291 dhe ka te dhena qe mjaft prej tyre vajten ne Orleans, France me mbretin Luis ne shek e 12-te. Te tjere shkuan ne Italine e Jugut (Kalabria ishte shtepia e herezive te Joachim te Fiore, nje territor tejet jo ortodoks). Urdheri i Sionit nuk duket te jete zhdukur ne ate kohe ndonese humbi abacine meme ne Jeruzalem dhe sipas Gerard de Sede, vazhdoi per mjaft kohe deri sa u absorbua nga Jezuitet ne shekullin e 17-te. Perpara kesaj shkrirje, “dokumentat e Sioni” deklarojne se ndermjet tyre dhe Templareve pasoi nje ndarje ne nje feste te quajtur ‘prerja e vidhit’ (druri i vidhit) ne Gisors ne vitin 1188. “Dokumentat e te Urteve” thone se mjeshtri i madh i pavarur i Sionit, Jean De Gisors u zgjodh ne ate kohe: Sioni dhe Templaret tashme nuk drejtoheshin me nga i njejti lidership dhe sejcili vazhdoi ne rruge te ndryshme.
Kjo ngjarje si shume te tjera duke se bazohet ne disa ndodhi historike por qe me pas mund te jete mbuluar nga veli i misterit.

Dihet qe ne keshtjellen e Gisors ka ekzistuar nje peme vidhi e lashte, shpesh e perdorur si nje pike neutrale takimi midis monarkeve te Anglise dhe Frances. Dhe aty ne fakt ka ndodhur nje ndarje por jo ajo midis Sionit dhe Templareve. Ne janar te vitit 1188, mbreterit e Anglise dhe Frances bene nje marrveshje tek kjo peme qe te fillonin nje Kryqezate tjeter ne Token e Shenjte. Por ne gusht, takime te tjera tek kjo peme rezultuan ne prishjen e marrveshjes. Njera pale filloi te ankohej per faktin qe pala tjeter po zinte gjithe hijen e pemes dhe acarimi midis tyre solli dhe prerjen e pemes mbas nje beteje te pergjakshme. Nuk ka asnje te dhene qe te tregoje se Jean de Gisors apo Templaret ishin aty por kjo duket paksa si e pamundur qe ata te mos jene perfshire pasi takimi behej pikerisht ne token e tyre morale dhe fizike.

Thomas a Beckett u takua me te derguarit e papes ne pemen e Gisors, mbas ckisherimit qe i beri disa kundershtareve (perfshi ketu Hugh St. Clair) ne Vezelay. Beckett duhet te kete qene nje figure e rendesishme per Jean de Gisors i cili i dedikoi atij ndertimin e disa ndertesave. Ai u ‘martirizua’ ne 28 Dhjetor ne Festen e Te pafajshmeve te Shenjte mbas kembenguljes qe i bente idese se ndarjes se autoritetit fetar e atij mbreteror.
E kam lexuar librin "provesverbalet e pleqesise Sioniste", i botuar per here te pare diku afer 1900! Jane te frikshme parashikimet e bera ne ate liber te botuar para 120 vitesh! Aty flitet per krijimin e nje "Rendi" te ri boteror, per "shpelarjen" e trurit te masave permes shtypit(medias) dhe per shtypjen apo rrezimin nga pushteti te te gjithe atyre qe nuk i binden nenshtrimit!
 
E kam lexuar librin "provesverbalet e pleqesise Sioniste", i botuar per here te pare diku afer 1900! Jane te frikshme parashikimet e bera ne ate liber te botuar para 120 vitesh! Aty flitet per krijimin e nje "Rendi" te ri boteror, per "shpelarjen" e trurit te masave permes shtypit(medias) dhe per shtypjen apo rrezimin nga pushteti te te gjithe atyre qe nuk i binden nenshtrimit!
Çeshtja eshte se nuk jan parashikime por planifikime se si do e bejen "ata" qe te jet e ardhmja, preprograming. Kontroll absolut. Aldous Huxley po ashtu ka bere nje liber shume interesant "Brave new world" ku bota jeton ne absolutisem te shtetit. Edhe per kete autor thuhet se ka qen pjes ose ka pas ditur rreth ketyre planeve.
Equilibrium i 2002, filem i bukur. Ta rekomandoj. Shume para per kohen qe eshte ber film.
 
E kam lexuar librin "provesverbalet e pleqesise Sioniste", i botuar per here te pare diku afer 1900! Jane te frikshme parashikimet e bera ne ate liber te botuar para 120 vitesh! Aty flitet per krijimin e nje "Rendi" te ri boteror, per "shpelarjen" e trurit te masave permes shtypit(medias) dhe per shtypjen apo rrezimin nga pushteti te te gjithe atyre qe nuk i binden nenshtrimit!

Dhe po vertetohen @Ber ....
 
Parësia e Sionit (frëngjisht : Prieuré de Sion), është bërë shpesh objekt diskutimi pasi ekzistojnë shumë debate mbi vërtetësinë e ekzistencës së saj. Ajo është përshkruar herë si organizatë e fshehtë e herë si fantazi.

Kjo organizate është themeluar më 7 maj 1956. Në baze të nenit III të statutit origjinal të Parësisë së Sion-it të vitit 1956, kjo organizatë merrte emrin Sion, për arsye se është themeluar diku në afërsi të malit me të njëjtin emër, pranë qyteti të Anmas (Annemasse). Qëllimi i Parësisë së Sionit ishte të luftonte borgjezimin e fesë. Parësia e Sion-it e 1956 e kishte selinë e saj në shtëpinë Pier Plantar (Pierre Plantard) në prefekturën e Sen Zhyljë ën Zhenevua (Saint-Julien-en-Genevois). Në tetor të 1956, Parësia u shpërbë për tu formuar serish nga Plantard në qershor 1962 me shpresën për të restauruar monarkinë e franceze e për të çuar përpara përpjekjet e saj për të marrë serish në dorë fatin e Francës.

Pier Plantar filloi të punonte një dorëshkrim dhe shkroi disa pergamena (të cilat u realizuan nga Filip dë Sheris I). Këto dokumente u gjeten nga At Béronxhé Son-jèr gjatë punimeve për rikonstruktimin e kishës së tij (Ren Lë ShatO). Këto dokumente të rreme tregonin një lidhje gjaku të paqenë midis Parësisë dhe dinastisë Merovinge. Plantard manipuloi aktivitetin e Son-jerit dhe zhduku disa prova që mund të cenonin Parësinë.
Që nga 1961 deri 1984 Plantard e mori me shpikjen një prejardhje të Parësisë së Sion-it, duke pohuar se kjo organizate ishte themeluar në Jerusalem nga Godfrua dë Bujo (Godefroy de Bouillon), gjatë kryqëzatës së parë.

Michael Baigent, Richard Leigh, dhe Henry Lincoln bënë disa kërkime në Ren Lë ShatO (Rennes-le-Château) ku gjeten "Arkivin" pseudohistorik që më pas u bë tema e librit të tyre "Holy Blood, Holy Grail".

Lista e dokumentave të rreme​

Treshja e sipërpërmendur flet mbi gjetjen e këtyre dokumenteve, të cilat duhet theksuar se janë të rreme : • Lista e Mjeshtreve të cilët kishin udhëhequr në shekuj Parësinë e Sion-it si një histori që niste me Templaret, dhe më pas për gjendjen ushtarake dhe financiare të saj ; • Ndikimin e madh që Parësia ka pasur ne zhvillimin e doktrinës me karakter sekret gjate Mesjetës. • Parësia paskësh ndihmuar dinastinë Merovinge, nga 447 deri në 751 gjatë qeverisëses së saj, te disa mbretërive në Evropë dhe Jerusalem. • Parësia ka ndihmuar Dinastinë Merovinge pasi ishin pasardhës së Jezusit dhe gruas së tij Maria Magdalenes. Sipas Baigent, Leigh, dhe Lincoln Parësia kishte këto qëllime : • Themelimi i një "Perandorie Të Shenjte Evropiane” e cila do të kthehej në një superfuqi dhe do të kishte për qellim vetëm Paqen në botë. • Zëvendësimin e Kishës Katolike nëpërmjet zbulimit të Graalit të Shenjte dhe "testamentit të Judës". • Krijimi i një Izraeli të Madh. Baigent, Leigh, e Lincoln shtuan disa interpretime mbi Protokollet e Sion që shikonin si një nga provat më të rëndësishme mbi ekzistencën e Parësisë : • Versionin origjinal të ngjarjese sipas të cilit "Sioni" nuk kishte asnjë lidhje me organizatat e këtij lloji në Jerusalem. • Sipas tre zbuluesve personi që kishte modifikuar faktet dhe rrjedhën e ngjarjeve ishte Sergei Nilus 1903, për të fituar besimin e Nikolait të II të Rusisë.

Duke qene se Nilus nuk dalloi disa detaje që lidheshin ngushtë me historinë e kristianizmit nuk i ndryshoi. Kjo është një nga provat më të konkrete që versioni origjinal nuk ishte hartuar gjatë Kongresit Sionist mbajtur në Bazel në 1897. Duke i parë këto hipoteza si fakte, shumë njerëz menduan se ishte një shenje e realizimit të profecive dhe se në pak kohe do gjendeshin përballe Apokalipsti që do ti jepte fund botës.


Historia​

Megjithatë historianet moderne nuk pranojnë që "Holy Blood, Holy Grail" ka dhëne ndonjë kontribut historik. Autore të ndryshëm franceze si Frenk MarI (1978), Zhon Lyk Shomëil (1979, 1984, 1992) dhe Pier Zharnak (1985, 1988), ndryshe nga Baigent, Lincoln e Leigh, se kanë marre kurrë seriozisht Pierre Plantard dhe Parësinë e Sionit duke shtuar se behej fjale vetëm për një mashtrim të bazuar në fakte të paqena.

Në 1989, Pierre Plantard u përpoq të ruante reputacionin e tij duke përhapur zëra se në të vërtete Parësia e Sion-it ishte themeluar në 1681 në Ren Lë ShatO (Rennes-le-Chateau). Në shtator të 1993, Plantar deklaroi se Rozhe Patris PelA (Roger-Patrice Pelat) kishte qenë një nga mjeshtrat e mëdhenj të Parësisë. Pelat ishte mik i Presidentit francez të asaj kohë François Mitterrand dhe ishte në qendër te një skandali që përfshinte dhe kryeministrin francez në atë kohë Pier BeregovuA (Pierre Bérégovoy). Një gjykate franceze urdhëroi që shtëpia e Plantard të kontrollohej. Gjatë kontrollit u gjeten dokumente të rreme sipas të cilave Plantar ishe Mbret i Francës.

Gjate dëshmisë së tij në gjykate Plantar pranoi se kishte shpikur gjithçka dhe se PelA nuk kishte asnjë lidhje me Parësinë e Sion-it në përfundim të gjykimit të çështjes Plantar nuk u ndëshkua por mori urdhër që të mos vazhdonte promovimin e Parësisë së Sion-it. Megjithëse kundra dëshirës e tij ai e zbatoi këtë vendim deri sa vdiq më 3 shkurt të vitit 2000.

Motoja​

Et in Arcadia ego... Sipas disa dokumenteve të 1964 latine thuhet se kjo fjali është motoja e familjes Plantard dhe e Parësisë së Sion-it. Përkthimi i saj është "Dhe unë në Arkadi". Kjo fjali është e njohur pasi i përket pikturës së famshme, "Barinjte e Arkadi-se" të piktorit të njohur francez Pusë. Shumë specialiste mendojnë se mungon një fjalë për të plotësuar kuptimin e fjalisë megjithëse në pikture nuk ka asgjë dhe gramatika latinishtes nuk imponon një rregull të tillë.

Hipotezat më të shumta janë ngritur mbi fjalën "Sum" që në latinisht do të thotë "jam". Nëse kjo hipoteze është e vërtete atëherë fjalia e sakte do të ishte "Dhe unë në Arkadi jam".

Një tjetër version mund të jetë teoria e Ricard Endrjus dhe Pol Shelenberger të cilët mendojnë se "Et in Arcadia ego sum" është një anagramë e "Arcam Dei Tango Iesu", që përkthehet "Unë prek këmben e Zotit”– Jezus-it". Sipas historisë zyrtare të pikturës thuhes se behet fjale për varrin e Jezusit... por nuk mund të thuhet me saktësi nëse kjo dyshe ka të drejte ose jo !
 
Dhe po vertetohen @Ber ....
Jo nuk mund te thuhet! Jeta eshte e perbere nga dualitetet si: e mira me te keqen, erresira me driten, e majta me e djathten, e bardha me te zezen, pozitivja me negativen. Ka nje lufte te perhershme mes te mires dhe te keqes. Dhe e keqja nuk do "triumfoje" kurre per sa kohe qe shumica e njerezimit do te miren.
 

Postime të reja

Theme customization system

You can customize some areas of the forum theme from this menu.

Choose the color combination according to your taste

Select Day/Night mode

You can use it by choosing the day and night modes that suit your style or needs.

Welcome to the forum 👋, Guest

To access the forum content and all our services, you must register or log in to the forum. Becoming a member of the forum is completely free.